Liesbet Valgaeren vertrekt in haar werk vanuit indrukken uit haar leefwereld. Een ontmoeting, een houding, een mooie lichtinval kunnen haar verstillen. Deze beelden vertaalt Valgaeren in schilderijen, tekeningen en sculpturen waarbij de compositie het beeld ondersteunt. Kracht en broosheid wisselen elkaar af. De personages krijgen daardoor iets universeels. Het onzichtbare wordt zichtbaar.